ஒரு ஊர்ல ஒரு சிறிய கிராமம் மட்டும் இருந்தது. அந்தச் சிறிய கிராமத்தில் ஒரு சிறியவீடு ஒன்று இருந்தது. சிறிய வீட்டில் ஒரு குடும்பம் ஒன்று வாழ்ந்து கொண்டு வந்து நடந்த வீட்டில் மொத்தம் நான்கு பேர்கள் இருந்தார்கள். அந்த வீட்டில் அதாவது தகவல்கள் மற்றும் தாயாருடன் இரண்டு குழந்தைகள் அவர்கள் இரண்டு பேரும் செய்யும் என்னவென்றால் நாமும் மற்றும் அரசு ஊழியர்கள் 2 பேர் அடங்கிய சகோதரர்கள். அதாவது பெரிய சண்டை போடுவதே கிடையாது ஏனென்றால் அவர்கள் ஒற்றுமையாக இருப்பார்கள். அது மட்டுமல்லாமல் தன்னுடைய பெற்றோர்கள் கீழ்ப்படிந்த ஒரு பிள்ளைகளாகவும் வாழ்ந்து கொண்டு வந்தார்கள். இவர்கள் இரண்டு பேருக்கும் முடி அழகான வாழ்க்கை நடத்திக் கொண்டு போனார்கள். அதுமட்டுமல்லாமல் இவர் இரண்டு பேரும் இப்பொழுதுதான் பள்ளியில் படித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள் பள்ளி பருவத்தில் ஏற்படும் அதிகப்படியான அனுமதிக்கப்படும் என்று எழுதினாலும் பெற்றவராக நிறைவேற்றப்படாமல் போய்விட்டது.
அதாவது கிராமம் மற்றும் சோம இருவருமே தங்கள் பெற்றோருக்கு ஒரே நல்ல ஒரு பெருவிழாவாக இருந்து கொண்டே இருந்தார்கள். அதாவது என்னவென்றால் இவர்கள் என்ன வேலை சொன்னாலும் அதை கொஞ்சம் கூட தயங்காமல் செய்து முடிக்கின்ற ஒருமனப்பட்டு உதவியாக இருந்தார்கள். அதே போல் தான் அவர்கள் பள்ளிக்குச் செல்வதற்கு முன் அவருடைய தாய் மற்ற தகப்பன் இருவரும் சொல்கிறது. அந்த வேலையை இவர்கள் செய்வது வழக்கமாக இருந்ததால் அது மட்டும் நபர்களுடன் காலிலிருந்து தலை வழக்கம்போல் அவர்கள் பள்ளிக்குச் செல்லும் பொழுது உடனே அவர்கள் தாய் வந்தவர்களை வைத்தார்கள். இவர்களது பங்களிப்பு அந்த வேலையை முடித்துவிட்டு அவர்கள் பின்னர் அங்கு ஸ்கூலுக்கு சென்றார்கள். அதுமட்டுமல்லாமல் அவர்கள் ஸ்கூலுக்கு செல்லும் வழியில் அவர் கிராமத்தில் உள்ள இயற்கை வளங்களை பார்த்து ரசிப்பதோடு வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார்கள். அவர்களது பார்த்து ரசித்துக்கொண்டே அவள் பள்ளிக்கு செல்ல ஆரம்பித்தார்கள் அப்படி செய்து கொண்டே இருக்கும் பொழுது அவர்கள் 2 பேரும் பேசிக் கொண்டிருந்தவர்கள். நமக்கு நிறைய தேவை இருக்கிறது நாம் எப்படி இதை நாம் பூர்த்தி செய்து கொள்ள போகிறேன் என்று தெரியவில்லை என்கிறது. அந்த ஆலோசனை அவர்கள் மத்தியில் தினமும் இருந்து கொண்டே இருந்தது.
இவர் யோகி இரண்டு பேரும் தினமும் பள்ளிக்குச் செல்லும் பொழுது வரும் பொழுது இப்படியே பேசிக்கொண்டே வந்தார்கள். இவர்கள் பேசிக் கொண்டு வரும்பொழுது இவர்களுக்கு ஒரு நாளும் வந்துவிட்டது வந்துவிட்டது. இவர்கள் இருவரும் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் முழித்துக் கொண்டே இருந்தார்கள். ரெண்டு பேருக்குமே படிப்பு சுத்தமாக வராது இவர்கள் இப்படி படிக்கப் போகிறோம் என்று தெரியாமல் முழித்துக் கொண்டிருந்த வேளையில் இவர்கள் தங்களை தாயும் தகப்பனும் சென்றவள் சென்ற பொழுது அவர்கள் கூறினார்கள். படிக்க முடியல என்ன செய்வதென்று தெரியவில்லை என்று கூறி நடக்கும் பொழுதுதான் ஒரு தாய் அறிவுரை சொன்னார்கள் ஒன்றும் செய்ய வேண்டாம் நீங்கள் நன்றாக படித்து உங்களுக்கு எது முதலில் கவனத்தில் வரிகள் எழுதி விடுங்கள் என்று தாயார் அவளுக்கு அறிவுரை சொல்லி அனுப்பிவிட்டார்கள். இரண்டு பேருமே பள்ளிக்குச் சென்றார்கள் செல்லும் போது தான் அவருடைய முக்கிய ஒரு பங்காக வைத்தது போல் இரண்டு பேர் பள்ளிக்குச் சென்றார்கள்.
இவர்கள் தன்னுடைய தகப்பன் மட்டும் தாய்மொழி வழிக் கேட்டுக்கொண்டு மேலும் பள்ளிக்கு செல்ல அப்படி செல்லும் பொழுது இவர்கள் போகும் வழியில் ஒரு பெண் சிலை ஒன்று இருந்தது. அந்த பென்சில்களை எடுத்துக்கொண்டு பார்ப்பதற்கு மிக அழகாக இருந்ததால் இரண்டு பேருக்கும் ஒரு சண்டை வந்தது இந்தப் பின்னணியில் தான் வேண்டும் என்று அடம் ராமர் வைத்துக் கொள்கிறேன் என்று சிலரும் உடனே சமூகம் அதற்கு ஒத்துக் கொண்டான் என இரண்டு பேரும் அவர்களது எடுத்து கொண்டு பறந்து சென்று அந்தப் பெண்ணோடு என்னதான் இருக்கிறது என்று தெரியாமல் அவர்கள் அதிக அளவில் உள்ளதால் என்றுமே இதன் முதலாவது என்று எழுதினர் கொண்டு வந்து விட்டது. இப்பொழுது நான் செயல்படுவது மந்திர பென்சில் வைத்து விடயம் என்னவென்றால் செய்யலாம் என்று அப்போதுதான் அவர்கள் அல்லாத கட்சிகள் இதில் தரப்படும் என பென்சிலை வைத்து விட்டால் அறிய தேவையான பொருட்களை வாங்கிக்கொண்டு குடும்பத்தின் அளவை மாற்றியமைக்க தோனி வாழ்க்கை சந்தோஷமாக எடுத்துக் கொண்டு போனார்கள்.